ශ්වේත රාත්‍රීය

ඈ විලාසිනියකමැයි අප නොදන්නා වග දන්නා
නොවී ගොදුරක් වී කරනු කෙලෙසක යැයි දන්නා දඩයම්

මහ රාත්තිරියක් උදා වෙන බව පෙනෙන මොහොතේ
අවුලවන ගිනි වැට අතරින් බලන්නී ආලෝකයක්

හමන පවනට නොදා පාවෙන්ට වියලි තණ පත්
සුලං හමනා දිසාවට ඉව අල්ලන්නී ලත් සහජයෙන්

නැන නුවණ වැඩී ඇති මුත් අප ද ලපටි තණ ගිරවුන්ය
පනින්නී දැක දැකත් ඇවිලෙන සොඳුරු ගිනි දැල් වෙත


විටෙක ඇය වැඩී ආ ගොර බිරම් දේශයක වීරවරියයි
මාරාවේශයෙන් සිටින මැරයන් හමුවේ සුදුවත හැඳසිටි

රට ම ආවේශයක හෙලුවේ මන්ද - දැන දැන එ මැරයන් හමුවේ
දස දහස් තරුණන් ජීවිතය විඳින්නට පෙර මිය යන බව

එයින් පසු පැරණි කවි වැල් ගෙන ගොතා මාලා පළඳවා ගත්තී
අනුන් එය කරනා විට දොස් පරොස් නැගෙන ලෝකයකම

කැඳවා රට පුරා දුහුනන් ඔවුන් අත ලියැවුන මල් නෙලා
තමන් මල් කළඹක්ව වී පිදුනාය පූජාසනයක නොදන්නා

විරෝධය? ජාතිවාදය පමණක් ද දරුවන්ට ඉගැන්වී අකුරු ද
සත්‍යය ය මෙයැම වේ යැයි කල්පනාවේ ගැලී සිටි දුහුනන්ට

තැන තැන වෙඩි පුපුරවමින් දිවි නසා ගන්නා සොයුරු කැළ
මළ ගෙදරක් කළේ රට එවිට නොපෙණුනි ඈ සිහිනයෙන් වත්

දැන් ඉතින් කාලයයි - යළි විඳින්නට විදා අත් මේ ආහ්ලාදය
තුච්ජ යැයි උන් කියූ මණ්ඩපයකට වී
ගිනියම් රටක
ශ්වේත රාත‍්‍රිය...!

Posted by hithuwakkaraya
(Pic. from හැන්දෑව )