ඉස්සර දවසක් ආයෙ ඇවිත්

වැට කෙළවෙර් අන්දර පැලේ මල් නොපිපෙනා
දෙපැත්තට සෙලවුණේ හිත අද්දරින් ගිය සුව`දක් නිසා
ගිනි මද්දහන තැවුලක් වුණේ නෑ
කිසි විඩාවක් නම් නොවෙයි - සැර දූවිලි වලා

ලෙන්ගතු කමක් හොරකමට විත් හිත ල`ග නැවතුනා
සත්තකයි ඒකාලෙ ගෙවුණා - ආයෙ හමුවුණේ පහුගිය දිනේ
හීනයක් සේ මැවී පෙනුණා හීනියට හිත පොපියනා
පුසුඹ ඉව අල්ලා තාම දැවටෙමි ඒ අන්දර පැලේ දැන් මහ ගහක්


හිතුවක්කාරයා