ගළන ගඟකට වැටී පාවෙන්න
හමන සුළඟක වෙළී සැනහෙන්න
මුහුද අද්දරට විත් ඇවිදින්න
ඉඩ දෙන්න හිතේ දුක නැතිවෙන්න
පූජාසනය සේ සිතා බැතිබරව
දෙදණ ඇන නෙත් පියා නිරතුරුව
එක හිතින් පැතූ පැතුමන් ගොලුව
සුසුම ඉතිරිව පැතිර යයි කලුව
අහස සේ පැතිරෙන්න අත විදාහල නමුත්
තාරකා නැත පැතූ - නිවී ගිලිහෙන උණු කඳුල මිස
දෙනෝදාහක් දෙනා අතර පෙනී නොපෙනීයන
නොසිතා නුඹ ගැනම - සිතමි පය පැකිලී වැටුණ වග
හිතුවක්කාරයා විසිනි
No comments:
Post a Comment